China – 14

Met de sneltrein naar Shanghai, 250 km per uur.Alsof het een ver buitenland is, zo streng is de beveiliging op het station.

Binnen begint iedereen met stokjes uit bakjes te eten, de mobieltjes staan op hard en het is een gekwetter van belang.

Buiten is een onaardse stille schoonheid, vroege mist over roze bergen. De treinbeambte sproeit op het tussenpad een zoetige geur. Dan gebeurt er iets raars: alle banken worden omgedraaid, iedereen helpt mee en we rijden met de rug verder! Huhhh?

Ik kocht een diamanten horloge (Gucci). De volgende dag viel het glas eruit, daarna de secondewijzer. Nu is ook de grote wijzer weg. Duidelijk: mijn tijd hier is om. Het was heel anders en wéér geweldig.